Tarih Yazımında Kadınlar

Tarih  geçmişten geleceğe bugünün kaydıdır. Peki öyleyse kimlerin tarih deneyimleri kaydediliyor? Kadınlara tarihte nasıl bir yer veriliyor? Olayların seçimini kimler yapıyor? Kimlerin deneyimi tarih yazımı dışında bırakılıyor?
Bu soruları sorunca çocukluğum aklıma geldi. Yaklaşık 10 yaş civarında bir erkek arkadaşımla tartışırken bana şöyle demişti''Kendini çok akıllı sanıyorsun ama tarihe bak.  Kaç tane kadın mucit var ve tarihi kaç kadın değiştirmiş?'' Bu cümlesi o dönemler küçük yaşımda üzmüştü beni. Bu sorunun gerçek cevabını ise yıllar sonra Sosyoloji bölümü okurken Toplumsal Cinsiyet Sosyolojisi adlı kitapta bulacaktım.
 Eril bir dünyada kadın ve erkek arasındaki uçurumdan dolayı tarih,erkek yazarlar tarafından şekillenmiş,kadının ikincil olmasına katkı sağlamıştır. Cinsiyetçi bakış açısı,kadınların yazar olmasını kabul etmeyecek,üniversitelerde eğitim almasını da uzun yıllar engelleyecektir. Orta Çağda şifacı ya da sisteme aykırı kadınlar yakılacak,eril hayat devam edecektir.
Kendi coğrafyamızdan Fatma Aliye, 1896'da Ünlü İslam Kadınları adlı bir çalışmasında 13.yüzyılda İslam dünyasında erkeklere eğitim veren 100'e yakın kadın profesörü keşfettiğinde ise herkes şaşıracaktır.

Genel yazılımına bakıldığında ana akım tarih yazımının öznesinin beyaz,batılı ve orta sınıf erkekler olduğu göze çarpmaktadır. Sadece kadınlar değil,köylüler,köleler,işçiler,çeşitli ırklar,etnik gruplar ve cinsiyet kimliklerinin tarihten dışlandığı aşikardır.
 Bu açıdan tarih anlatısının evrensel olmadığını,ideolojik olduğunu söylemek mümkün. Ataerkil dünyada çoğu kadın yurttaşlıkla ilgili  haklarını 20.yüzyılda ancak alabilmiştir :( Yine de 20.yüzyılın ortalarına gelindiğinde kadınlar akademik alandaki arayı çabuk kapatmış,akademik dışlanmaya karşı ağlar kurmuşlardır.

(Yararlanılan kaynak;Anadolu Üniversitesi,Toplumsal Cinsiyet Sosyolojisi kitabı 7.Bölüm.
Karikatürler,internetten alıntıdır.)