Dünün Hikayesi-Mim

Turdan döndüm ve bloglara bir baktım ki mimlenmişim.Buradaki canlı hayat yaşamaya devam etmiş :) Mimi arkadaşımız Umman Aslan başlamış,beni de mimlemiş.Onu yazısı şurada Ardından da blog dünyasında kankim  diyebileceğim Derya beni mimlemiş,onun da yazısı burada
Dünün yazısını yazacağımıza göre ben Kahramanmaraş'ta geçen son günümü yazacağım :) Öyle denk geldi :)
 29 Ekim sabahı saat yedide kaldığımız otelde uyandık ve hızlıca hazırlanıp,kahvaltıya indik.Katıldığımız tur,Atatürk tişörtlü olmamızı istemişti konsept için,bizim bedene uygun tişört bulamadık büyük bedenler vardı,biz de kırmızı olalım bari dedik ve giydik.Kahvaltı sonrası elimizde bayraklarla İzmir Marşı'nı söyleyip güne o şekilde başladık.Otobüste de yine ara ara marşlar söyledik.

Otelden ayrılıp meşhur baklavacı Koçak'a(meşhur baklavacı)geldik.Orada da Atatürk tişörtü giymiş arkadaşlarımızla fotoğraf çektirmeyi ihmal etmedik.Çok ağır tatlıları var ya o yörelerin.Sindirmek benim için baya zordu.Uzun süre baklava tarzı tatlıları görmek bile istemiyorum.Çok taze tabi ama bana çikolata bile fazla tatlı geldiği için siz düşünün artık durumumu :)
Daha sonra ilk fotoğrafta gördüğünüz Türkiye'nin 3.büyük camii olan Abdülhamidhan Camii'ye gittik.Sonra verilen serbest zamanda meşhur Maraş dondurması yemek için Yaşar Dondurmacısı'na gittik.Bıçakla keserek yiyebiliyorsunuz dondurmayı.Çok lezzetliydi.

Çarşının içini gezdik,alışverişler yapıldı,ne ararsan bulunurdu çarşıda.Serbest zamanın bitiminde belirlediğimiz toplanma yerinde buluştuk ve otobüsümüze binerek Ankara yollarına düştük.Yollarda da zamanı boş geçirmedik,bolca Ankara havaları oynadık,sesi güzel olan arkadaşlarımıza mikrofonu uzattık,şarkılar söyledik,şarkı söyleyen arkadaşları sahneye davet eden sunucu da tabi ki bendim :) Bu tur şirketiyle yıllardır gidip geldiğim için ailem gibi hissediyorum.Zaten turdaki çoğu arkadaş da bu turlarda tanıştığımız dostlarımızdı.Onlarla da olmak çok güzeldi.Aile ortamı işte başka ne deyim :)

Benzinlikte verilen bir molada söylediğimiz şarkıyla da bu yazıyı bitirmek istiyorum.Tabi ki tur boyunca ufak tefek aksilikler oldu ama biz aksiliklere odaklanmadık,büyültmedik sorunları.Ayrıntılara takılanlar ise günleri mutsuz geçirdi :( Son gün dönerken onlara da şarkı söyletmeyi başardık yine de :)
Evet geldik bir mimin sonuna.En az üç kişiyi mimleyin demiş Umman.Ben de bu yazıya yorum yapan ilk üç kişiyi mimliyorum.Kalın sağlıcakla :)