Yol Ayrımı ve Ayla Filmlerinin Kendimce Yorumları

Günlerdir Yol Ayrımı filmine gitmek istiyordum.Bu hafta son haftası olduğunu duyunca ablamla gittik bugün.Filme dair o kadar negatif yorum olmasına rağmen hiç itibar etmemiştim,doğru da yapmışım.Bu kadar usta oyuncunun ve iyi bir yönetmenin olduğu film kaçırılır mı?
Ayla filmi 2 milyon civarı gişe yaparken bu film 130 bin civarında kaldı.Acaba neden olabilir diye düşündüm tabi ki.Acaba zamanlama mı yanlıştı?Ayla gibi bir başyapıtla aynı dönemde vizyona girmesi stratejik bir hata mıydı?Film de geçen işçilerle ilgili kısımlar,kapitalizme tapanları rahatsız mı etmişti?Yurdum insanı gerçekleri görmeye,irdelemeye hazır olmadıkları için bu filmi izlemekten kaçmış olabilir miydi?Kamu oyunda yapılan negatif propaganda filmin gişesini düşürmüş olabilir miydi?Daha da bu sorular uzar gider....

Gelelim filmle ilgili bilgilere.Film yaklaşık 2,5 saat sürüyor.Yönetmen koltuğunda Yavuz Tuğrul var.Konusu ise şöyle;Mazhar, hayatını babasından devraldığı tekstil imparatorluğunu büyültmeye adamıştır. Bunun için de agresif ve acımasız yöntemler izlemekten çekinmez. Fakat Mazhar'ın yaşadığı trafik kazası birçok şeyi değiştirir. Kaza Mazhar'ın hayata yeniden tutunmasını sağlar.Kaza sonrası artık bambaşka biri olmuştur.
Bazen bazı şeyleri anlamamakta direndiğimiz de hayat bizim öğretmemiz adına bize travmatik deneyimler sunar.Ben de hayatımda benzeri bir deneyim yaşamış ve hayatımı yeniden sorgulamıştım.
Filmi izlerken bazen Mazhar'ın annesinde kendi annemi,Mazhar'da ve çocuklarında kendimi gördüm.Bazı sahnelerde ise gözyaşlarımı tutamadım.Belki de bir çok kişi için ağlanacak bir film değildir bu.Fakat benim için gerçekten çok önemli anektotlar vardı.Bisiklet ayrıntısı bile beni çocukluğuma götürdü.Ben de bisiklet hayranı olan ama bisikleti olamayan bir çocuktum.Mazhar'ın da buna benzer bir travması var.Bu anlattıklarımdan sakın acıklı bir tablo çıkarmayın lütfen.Sadece filmde yaptığım empatiyi anlatıyorum.
Hayatınızın merkezine neyi koyuyorsunuz?Para mı?İş mi?Kariyer mi?Umarım çok geç olmadan bunların hepsinin sizi rahatlatmak için geçici bir illüzyon olduğunu görürsünüz.
Filmdeki çok önemli replikler vardı ama ben izlemekten ve duygu seli yaşamaktan not edemedim :(

Şener Şen,7 yıl sonra ilk defa böyle bir projede yer aldığını söyledi.Senaryo,onu da etkilemiş.Filmde diğer yan karakterlerden Rutkay Aziz'e bayıldım.Onun varlığı filmdeki dramı azalttı ve gülümsememize yol açtı.Güçlü bir kadroyla vizyona giren bu film hakkında negatif yorumları dikkate almayın ve izleyerek iyi olup olmadığına siz karar verin lütfen.
Gelelim ikinci filmimize;

Bu filmi sanırım izlemeyen kalmadı.Gerçek bir hayat hikayesinden alınarak senaryolaştırılan bu filme olumsuz bir söz bulamıyorum.Filmdeki kadro yine çok güçlü.Yan karakterler,baş karakterin yükselmesine yardımcı olmuş.İlla ben neden başrol olmadım demeden usta oyuncular bu projede rol almış.O yüzden tüm yan karakterleri tebrik ediyorum böyle bir kasıntıya girmedikleri için.
Bunu dışında bolca ağlamamıza rağmen hüzünlü sahnelerin ardından gülümsediğimiz güzel sahneler de bolca mevcuttu.
Bizim ülkemizde film yapmak için elimizde bir sürü önemli tarihi olaylar  olmasına rağmen,bu durumu bir türlü değerlendiremiyoruz.Doğru dürüst tarihi bile olmayan ülkeler,etkileyici tarihi filmler yapıyorlar.Dilerim biz de bu Ayla filmiyle birlikte yeni bir çığır açarız ve aklı başında filmler yaparız.

Böyle güzel filmleri desteklemek gerek.Lütfen siz de gidemediyseniz bu iki güzel film için vakit ayırın ve gidin.Kaliteli Türk filmlerini sinemada izleyerek Türk sinemasına destek verin.
İyi seyirler...