3 Aralık Dünya Engelliler Günü.Hem bugünün öneminden hem de engelli bir takipçimizin isteği üzerine ailelerin engelli çocuklara nasıl yaklaşması gerektiği konusunda yazmak istedim.Konuya başlamadan önce şunu belirtmek isterim ki engellilik konusu çok kapsamlı bir konudur.(Zihinsel engelli,bedensel,görme,konuşma,işitme engelli )Her bir engelliye durumuna dair özel aile davranışları olmasına rağmen ben genel davranışlarının nasıl olması gerektiğinden bahsedeceğim.Engelliler ve ailelerinin özel olduğunu düşünüyorum.Onlar, daha iyi yaşamak için bizden daha fazla çaba sarf etmek durumundalar.Bizler de gerek bireysel,gerek toplumsal sorumluluk projeleri gibi projelerle onların yanında olmalıyız (Hiç bir şey yapamıyorsanız bile yollarda engellilerin yürüme bantlarının üzerine araç park etmeyin ve onların yaşam alanlarına saygı duyun)
Engelli aileleri,öncelikle çocuklarının diğer çocuklara göre özel olduğunu kabul etmeli,diğer çocuklarla asla kıyaslama yapmamalıdır.Çocukların önünde güvensiz bir yaşam yaşayacağını düşünmesine sebep olacak tartışmaları yapmamaları gerekmektedir.Aile ne çok otorite,baskıcı,ne de fazla hoşgörülü olmalıdır.Denge kurmalı ve engelli bireye fırsat vermelidir.Sabırlı olmalı,çocuğa sevgisi hissettirmelidir.Okuldaki öğretmenlerle irtibat kurarak,engelli bireyin okuldaki farklı etkinliklerine katılımı desteklemelidir.Sağlık kontrollerinin zamanında yapılmasına dikkat etmelidir.Diğer engelli aileleriyle görüşerek,perspektifini geliştirmelidir.Çocuğun olumsuz davranışlarında onu aşağılamadan,yapıcı bir dille sorunu çözmeye çalışmalıdır.Ailelere engelli bireyle yaşamak yük gibi geliyorsa ara ara profesyonel destekler almaktan da kaçınmamalıdır.Belli aralıklarla aileler de kendilerinİ şarj edecek aktivitelerde bulunmalıdırlar ki motivasyonları artsın.Unutmayın hayatımızda yaşadığımız zorluklar bizi olgunlaştırır ve bize deneyim katar.
Son olarak siz engelliler,bizden farklı değilsiniz çünkü zaten hepimiz birer engelli adayıyız.Hepimiz farklılıklarımızla birlik olmayı başarmalıyız.Sizlerin daha çok değer gördüğü ve ötekileştirilmediği,sevgiyle hep beraber yaşadığımız bir dünya dileğiyle...
Engelli Ailelerinin Çocuklarına Yaklaşımı
Reviewed by Yurdagül Çelik
on
Kasım 26, 2017
Rating:
Reviewed by Yurdagül Çelik
on
Kasım 26, 2017
Rating:
Konuyu paylasmakta gosterdiginiz hassasiyet için teşekkür ederim. Yazinizin ve yorumumun değerini konunun içinde olanlar çok iyi anlayacaktır. Tekrar teşekkürler. :)
YanıtlayınSilÇok teşekkür ederim Zuhalciğim :) Bu konuda destek vermem gereken projeler olursa seve seve vereceğim :) Kolaylıklar dilerim :)
Silçok memnunum bugün okuduğum pek değinilmeyen konulara rastlamaktan :)
YanıtlayınSilTabi ki bu yazı yine de çok tersiz.Ufak bir tını verebilsek ne mutlu bana :) Teşekkürler :)
SilAsıl engelli olanlar, yüreği engelli olanlar bence. Bedensel ya da zihinsel engelli insanlar bu toplumun bir parçası. Bunu unutmazsak daha duyarlı oluruz gibime geliyor. Sanırım onları anlayabilmek için biraz empati gerekiyor. Farkındalık oluşturduğunuz için teşekkürler:)
YanıtlayınSilYasal düzenlemeler arttı bu konuda.Eskiden iş yerlerinde %3 engelli çalıştırma zorunluluğu vardı,şimdi %4 'e çıkarıldı.Onları toplumdan ayrıştırmadan birlikte yaşamayı öğrenmeliyiz :)
SilÖzel değilde daha cok eksik olarak görüyorlar malesef. Geçen gün bir tanesi engelli oglunu öldürmedi mi ? :(
YanıtlayınSilEngelli aileleri sıkıntı yaşıyorsa mutlaka profesyonel destek almalı.Çok zor engelli bir bireyle de yaşamak.Psikiyatrik desteği önemli...
SilBöyle bir örnek üstünden genelleme yapmak doğru değil. Olayın dışından bakınca olumsuz örnek daha çok göze çarpıyor olabilir. Çevremdeki pek çok engelli ailesinin çocuklarını sahiplendiği ve elinden geleni yapmaya çalıştığıdır. Ama tabii ki olumsuzlarda var. Annenin terk ettiği çocuğu sahiplenen babannne olduğu gibi çocuğunu duygu sömürüsünde kullananlar da var. Yine de bunların üstünden genelleme yapmamak lazım.
SilBiz psikolojiyle ilgilenenler de insanlar üzerinden genelleme yapmayız.Aileleri de anlamak,onlara destek vermek gerek.Katkınız için teşekkürler :)
SilHer türlü ihtiyaçlarını karşılayacak imkanlara sahip bir şekilde hoşgörü ortamında yaşayacakları günleri gönülden diliyorum...
YanıtlayınSilBöyle bir konuya değindiğiniz için teşekkürler 💕
İnşallah hep birlikte ötekileştirmeden güzel günlere ilerleriz.Bu güzel yorumunuz için de ben teşekkür ederim :)
SilBu çocukların/insanların adına engelli demek bile zoruma gidiyor , onlar özel hem de çok özel bireyler . Öyleleri var ki çok normalim diyenden daha üstün vasıflara sahipler . Benim gözümde diğerlerinin bir özelliği yok , normal de değiller , sıradan tipler işte. Evet o kadar kızıyorum ki , etrafımda gördüğüm bu özel insanlara yapılan muameleleri gördükçe deliriyorum resmen . çok güzel konulara temas ediyorsun, inan senin çabalarını gördükçe sıradan insanlara olan tükenmiş umudum bir nebze canlanır gibi oluyor , işte diyorum sıradan olmayan biri , çabalıyor , tebrik ediyor daim olmasını diliyorum .
YanıtlayınSilDezavantajlı ibaresi de kullanılıyor da çok yaygın bir kullanım olmadığı için mecburen engelli yazmak durumunda kaldım :( Ben istiyorum sadece yazmak olmasın ve projelere de katılayım ama pek bu konularda sosyal proje bulamıyorum :( Teşekkürler canım benim :)
SilAslında her insan özeldir. Hiç kimse birbiri ile kıyaslanmamalı. Engelliler için bu durum daha önemli tabi. Aile ve toplumsal çevre olarak hoşgörü onların hayata tutunabilmesi için çok önemli.
YanıtlayınSilAileler ve toplum biraz daha itina gösterip bilinçlenmeli...
Silİlk karikatür karikatür değil bir gerçek:(içimi çok acıttı:(((engelli bir evlat sahibi olmak çok zor olmalı, vicdansız insanlarsa yazık o evladın haline:((((Önemli bir konuya değinmişsin Yurdagül'cüğüm, eline sağlık. :)
YanıtlayınSilEmpati yapmamız amaçlı koydum o karikatürü.Yollarda engellilerin yürüyeceği yerlere araba park ediyorlar,sinir oluyorum :(Teşekkürler ablacığım :)
SilExcellent post (as always)!Thank you very much :)
YanıtlayınSilThank you :)
SilÇok doğru noktalara parmak basmışsınız. Bizim toplumuzda son zamanlarda ötekileştirme daha da fazlalaştı bana göre. Hep kafamızda belli kriterlerde bir yaşam var (dış görünüşten, kişisel zevklerimize kadar) ve sadece o takdir-kabul edilebilir. İnsanların çocuk yetiştirirken bu farklılıklara saygı duymayı ve hoşgörü göstermeyi öğretmeleri gerekli.
YanıtlayınSilSonuçta hepimiz insanız ve yok birbirimizden üstünlüğümüz.Para,şan,kariyer hepsi geçiyor.Ne sükseli insanlar geldi ve geçip gitti bir görebilsek...
SilBöylesine güzel bir konuya değindiğin için i güzel yüreğine çok teşekkür ediyorum canım benim😘😘😊 ..gerçekten bu konuda milletimiz den saygı ve sağ duyu ve ön yargıyla yaklaşımlar yapmasinlar güzel yaşanacak günler diliyorum sevgiler ....canım benim 😘😊
YanıtlayınSilİnşallah böyle dezavantajlı kişiler ve aileleri için çok daha elle tutulabilir şeyler yapabiliriz :) Teşekkürler canım benim :)
SilEngelliler için bir çok çalışmalar ve projeler yapılıyor.Engelli bireylere karşı duyarlılık arttı gibi geliyor bana.Bunlar güzel gelişmeler.Yalnız gözlemlediğim kadarıyla engellilerin ailelerine yönelik çalışmalar yok gibi.Halbuki onların sorumlulukları çok ağır.Ve desteklenmeye ihtiyaçları var.Keşke engelli ailelerine destek için de çalışmalar olsa.
YanıtlayınSilAilelerin psikolojileri de bozulabiliyor.Destek olmak,onların da aralarda kendilerini şarj etmelerini sağlamak gerek.Teşekkürler :)
Sil❤️
YanıtlayınSilSeverim ben senin o minik güzel kalbini :)
SilNe güzel yazmışsın Yurdagülcüm. Yok birbirimizden farkımız ♥
YanıtlayınSilFarkındalık önemli.Teşekkürler Şebocuğum :)
SilHarika bir konuya değinmişsiniz cidden çoook teşekkürlerr...
YanıtlayınSilBen de bu güzel yorumunuz için teşekkür ederim :)
SilO kadar güzel bir konuya değinmişsiniz ki tebrik ediyorum, kaleminize sağlık...
YanıtlayınSilYapılacak çok şey var ama minik bir destek olsun istedim :) Teşekkürler :)
SilHepimiz potansiyel olarak engelli bireyleriz, her an bir kaza sonucu engelli yaşamak zorunda kalabiliriz. Allah tüm engelli insanlara yardımcı olsun. Engel zihinde değilse bedensel engel bir şekilde aşılır, diye düşünüyorum.
YanıtlayınSilAynen öyle Mücahitciğim :)
SilAslında anne ve babalara herşeyden önce sabır gerekiyor. Çevremde engelli çocuğu
YanıtlayınSilolan insanlar var. Temizliği, bakımı, yemeği, eğitimi gerçekten çok zor. Birde üzerine gelecek kaygısı eklenince insanın yıpranmaması elde değil.
Bu kadar yükle sağlıklı psikolojide olmak kolay değil.Dilerim çevre de destek verir bu ailelere :) Teşekkürler :)
SilDuyarlılığın için teşekkür ederim Yurdagül hanımcım.
YanıtlayınSil20 yılı tamamlamış engelli annesi olarak çevrenin çocuklara yaklaşımından dem vurayım.
Bebekliğinde başka bebekler sevilirken içim acırdı çünkü onu görmezden gelir yada seni büyüyünce severiz e varan patavatsız sözler duyardım.
Çocuğunuzu kalabalık bir ortamda tekerlekli sandalyesi ile bıraksanız 2 dakika sonra dönünce duvara çevrildiğini görüyorsunuz, sanki cansız varlık.
Zamanla alışıyorsunuz bir kaç duyarlı insan dışında doğru davranan olmadığını görüyorsunuz. Kişiler merhaba, hoşcakal demeye gerek duymuyor, birey olarak görmekten uzak..
Bunun yanında seçmen kartı gönderip, askerlik yoklaması ile duygularımızla alay ediliyor.
Toplumuzda hasta ziyaretleri vardır da ömür boyu süren engellilik buna dahil değildir nedense. Çalışan işten zaman bulamaz, ev hanımlarının ikram yarışları yaptığı günleri daha önemlidir. Ayda 1 saat ziyarete zaman bulamazlar çok meşguller çok.
Verdiğiniz yaşanmış ve somut örnekler bizim için çok önemli.Bu yaşanmışlıklar dümdüz yazdığımız yazılara katkı sağlıyor.Bu yüzden size çok teşekkür ederim.Sosyal sorumluluk projelerinde engelli ailelerine de destek verilmesi.Bir sıkıntınız olursa ben de elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışayım size.Kolaylıklar diliyorum :)
SilBöyle hassas bir konu da paylaşım yaptığınız için teşekkürler. Dediğiniz gibi hepimiz bir engelli adayıyız..
YanıtlayınSilOkuyup değerlendirdiğiniz içn ben teşekkür ederim :)
Silay sen benim blogu unuttun galibaaaa :)
YanıtlayınSilOlur mu öyle :) Geliyorum ya :) Arada bir iki yayın belki kaçmış olabilir ama daha fazla asla olamaz :)
Silgerçekten çok önemli bir hadiseye parmak bastınız..kanayan bir yara gibi gündemde olan engelllilerimizle ilgili bu hadiseyi paylaştığınız için teşekkür ederiz..kolay gelsin..
YanıtlayınSilOkuyup değerlendirdiğin için ben teşekkür ederim Ertuğrul :)
SilÖzet olarak daha ilerlemek zorunda olduğumuz çok yol var diyebiliriz belki..Ailelerin profesyonel destek alması şart ..
YanıtlayınSilAilelerin de zor bir hayatları oluyor tabi.Destek almaları iyi olur :) Teşekkürler :)
SilMerhaba öncelikle; bu tarz konulara rastlamak zor gerçekten empati yapabilmek gerek bazen. Paylaşım için teşekkürler.
YanıtlayınSil